Showing results by narrator "Elzbieta Kijowska" in All Categories

Na tle burzliwych lat 50. i 60. w Polsce i na świecie rozgrywa się historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Iza, młoda dziewczyna z dobrego domu, poznaje na dansingu przystojnego oficera z Warszawy. Urzeczona roztaczanym przez niego czarem jest całkowicie pod jego wpływem. Pomimo sprzeciwu rodziców Iza spotyka się z nim, a wkrótce Romanowicz zupełnie niespodziewanie proponuje jej małżeństwo. Dziewczyna jest kompletnie zaskoczona. Przed nią matura i studia, a zamążpójścia na razie nie brała pod uwagę.

Po powrocie z Afryki Zosia postanawia zmienić swoje życie. Czuje, że nadszedł czas na bycie odpowiedzialną... przynajmniej za kogoś. Wraz z mężem Sebastianem postanawiają stać się rodziną dla dzieciaków, które skradły serce Zosi podczas odbywania kary w domu dziecka, oraz Salomy... ich „pamiątki” po afrykańskiej misji. Na wieść o powiększeniu rodziny ojciec Zosi stwierdza, że najwyższy czas przekazać córce prezent pozostawiony przez zmarłą matkę. Gdy Zosia widzi zrujnowany stary dom z dala od Warszawy, jest załamana.

Na tle burzliwych lat 50. i 60. w Polsce i na świecie rozgrywa się historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Iza, młoda dziewczyna z dobrego domu, poznaje na dansingu przystojnego oficera z Warszawy. Urzeczona roztaczanym przez niego czarem jest całkowicie pod jego wpływem. Pomimo sprzeciwu rodziców Iza spotyka się z nim, a wkrótce Romanowicz zupełnie niespodziewanie proponuje jej małżeństwo. Dziewczyna jest kompletnie zaskoczona. Przed nią matura i studia, a zamążpójścia na razie nie brała pod uwagę.

Kiedy Mojmirowi pęka aorta, jego świat oraz światopogląd ulegają gwałtownym zmianom. Mojmir zmienia się z butnego racjonalisty w… no właśnie, w kogo? W tej brawurowej narracji Michal Viewegh z humorem i autoironią opowiada o byciu pacjentem VIP oraz o poszukiwaniu nowej drogi życiowej po osobistym kataklizmie. Luźna kontynuacja słynnej „Ekożony” – błyskotliwej powieści o kobietach i mężczyznach.

Irena Krzywicka znana jest głównie ze swojej działalności przedwojennej. Pisarka, eseistka, tłumaczka, przyjaciółka skamandrytów, a ponadto feministka, propagatorka świadomego macierzyństwa, antykoncepcji i edukacji seksualnej. Nieustannie towarzyszyła jej aura sensacji i skandalu. Otaczała się najbardziej znanymi postaciami bohemy artystycznej, wielokrotnie portretował ją Witkacy. O jej romansie z Tadeuszem Boyem-Żeleńskim plotkowała cała stolica. O tym wszystkim napisała w swojej autobiografii, „Wyznania gorszycielki”. W 1939 roku Krzywicka miała 40 lat. Dożyła lat 95.

Epicka opowieść o ludziach żyjących w latach siedemdziesiątych, epoce zmian wartości i nowego spojrzenia na świat. To kolejne pokolenie bohaterów uwielbianej sagi „Prawda zapisana w popiołach”. Kinga Dargiewicz, Amelia Chełmicka oraz Kostek Piotrowski, Krzysztof Wielopolski, Grzegorz Łyszkin i Karol Lewin nie pamiętają wojny, jednak ona wciąż powraca za sprawą wspomnień i przeżyć ich rodziców. Rozdarci pomiędzy tym, co prawe i właściwe, a tym, co wygodne i proste, muszą odpowiedzieć sobie na wiele pytań dotyczących moralności, zasad i swojego miejsca na ziemi.

Świat kobiet i świat mężczyzn od zawsze stanowią mieszankę wybuchową. I właśnie z takiego wielkiego wybuchu powstał związek Hedviki i Mojmira. „Ekożona” stawia wiele aktualnych pytań: Czego oczekujemy od swoich partnerów? Jakie jest znaczenie porodu naturalnego? Co tak naprawdę oznacza życie w zgodzie z naturą i z samym sobą? Czy naturalny jest na przykład ogród? Albo małżeństwo? Poruszane przez autora poważne tematy zostały ubrane w brawurową narrację. Szczerość, autoironia i humor sprawiają, że mamy do czynienia z powieścią niezwykle inteligentną i nowoczesną.

Królowa Elżbieta II i jej mąż, książę Filip, przeżyli razem siedemdziesiąt trzy lata. Iwona Kienzler w swojej nowej książce odkrywa tajemnice najsłynniejszej współcześnie królewskiej pary. Ta historia rozpoczyna się od wstąpienia młodej, niespełna dwudziestosześcioletniej Elżbiety na tron, a kończy obrazem monarchini siedzącej samotnie w kościelnej ławce na pogrzebie swojego męża. Autorka przygląda się trudnej roli, jaką pełnił Filip – królewski małżonek, a jednocześnie mężczyzna pragnący działać na własnych warunkach.

U Loni, Haliny i Wisi wciąż dużo się dzieje. Lonia z Leonardem sprowadzają się na rok do Polski, bo Lonia ma nową misję – poprowadzenie kursu artystycznego szycia. Wisia wojuje z Tadeuszem o nowy wystrój domu i zmiany w ogrodzie. A przede wszystkim z troską obserwuje swoją ciężarną wnuczkę – to się o nią zamartwiając, to ciesząc na myśl o zostaniu prababcią. Halinie i Romkowi przytrafiają się jednocześnie wielka radość i wielki cios. Co z nich ostatecznie wyniknie: wygrana czy przegrana?

Nad małżeństwem Wisi i Tadeusza pojawiają się ciemne chmury. A raczej czerwona sukienka, rude włosy i zachwycające francuskie „r”. Czy można stracić głowę po siedemdziesiątce? Oczywiście! Zwłaszcza jeśli dotąd wiodło się przykładne życie, a w głowie kołacze się pytanie: „Jak nie teraz, to kiedy?”. Wisia musi to przegadać z przyjaciółkami. Szkopuł w tym, że Lonia pomieszkuje we Włoszech, a Halina co i rusz znika gdzieś z Romkiem. Na jej prośbę stawiają się niezawodnie i razem szukają rozwiązania. Trzeba powiedzieć, że dość twórczo!

Nagroda publiczności w konkursie „Brakująca Litera” na najlepszą polską książkę 2020 roku. Jagoda żyje w wiecznym biegu i stresie. Jej firma budowlana ma coraz więcej klientów. Matka Jagody przenosi się do domu seniora, a to zamiast wyciszyć, zaognia jeszcze ich niełatwe kontakty. W dodatku telefon nie przestaje brzęczeć – to Natasza, córka Jagody, dzwoni z drugiego końca Europy z kolejnymi pretensjami. Jakby tego było mało, jeden nieostrożny krok otwiera puszkę Pandory z kłopotami zdrowotnymi.

CO CIĘ NIE ZABIJE, TO CIĘ WZMOCNI – NAWET JEŚLI MASZ WRAŻENIE, ŻE WALI SIĘ CAŁY ŚWIAT! Dorota nie potrafi cieszyć się przyjęciem urodzinowym. Świeczek na torcie jest stanowczo za dużo, kilka tygodni wcześniej straciła pracę i nie ma widoków na nową, synowa traktuje ją z dystansem i wyraźnie próbuje coś ukryć, a ukochany mąż zachowuje się tak, jakby nie musiał troszczyć się o swoje zdrowie. Jednak najgorzej postępuje syn Doroty. Na szczęście są Jagoda i Hanka – wierne przyjaciółki, na które Dorota może liczyć zawsze i wszędzie.

Wyróżnienie jurorów w konkursie „Brakująca Litera” na najlepszą polską książkę 2020 roku. Wisia, Halina i Lonia znają się jak to w małych miasteczkach: niby od lat, lecz bez głębszej zażyłości. Szczęśliwym trafem zapisują się na te same zajęcia z ceramiki. Wkrótce stają się sobie coraz bliższe i coraz bardziej nawzajem potrzebne.

Co wiemy o kobietach Lenina, Stalina, Mao, Ceaușescu, Che Guevary i Castro? Komunistyczni przywódcy byli postaciami co najmniej kontrowersyjnymi, ale nie brakowało im charyzmy, która przyciągała do nich tłumy kobiet. Czy decydowała o tym miłość, naiwna wiara w komunizm, wspólnota poglądów i ideałów? A może cyniczna kalkulacja? Czy życie u boku czerwonych wodzów przyniosło tym kobietom szczęście? Historia dowodzi, że w większości przypadków naznaczone było traumą i cierpieniem. Nie odstraszało to jednak potencjalnych kandydatek do roli partnerki komunistycznego wodza.

Życie z sąsiadami nie jest wcale takie łatwe, jak mogłoby się wydawać. Przekonują się o tym mieszańcy małego osiedla, na którym mieszka kobieta wścibska, pyskata, wtrącająca się dosłownie we wszystko. Halina Marchwicka z domu Konfitura to główna bohaterka książki, która każdego dnia wytyka sąsiadom ich błędy. Zarówno wyglądając przez okno, jak i spacerując po okolicy, przygląda się zachowaniu innych i skrupulatnie zapisuje w swym notesiku rzeczy, które są robione inaczej, niż ona sobie tego życzy.

Historia miłości trojga bohaterów, rozgrywająca się w Karkoszce, jednej ze śląskich wsi. Urodzili się tego samego roku, zaprzyjaźnili się i razem dorastali, ale burza hormonów zmieniła wszystko. Zosia od zawsze kochała Łukasza i marzyła, że kiedyś wyjdzie za niego za mąż.Łukasz nie potrafił poradzić sobie z emocjami, które wyzwalał w nim Janek. Uznał, że Zosia może być remedium na to zakazane uczucie. Janek nie widział świata poza Łukaszem, ale kiedy przyjaciel podjął decyzję, aby pójść do seminarium, przeżył głębokie rozczarowanie.

Daisy – niegdysiejsza piękność i ozdoba najznamienitszych europejskich salonów, zmarła w niedostatku, pozostawiając po sobie legendę. Księżna Daisy von Pless, angielska arystokratka, która poślubiła księcia Jana Henryka XV Hochberga, pana na Książu i Pszczynie, uważana była za najpiękniejszą kobietę Europy przełomu XIX i XX wieku. Przez najbliższych nazywana Stokrotką, wydawała się być dzieckiem szczęścia: charyzmatyczna, podziwiana na salonach, wydana za bajecznie bogatego magnata. Wyprzedzała swoją epokę nowatorskim podejściem do kwestii dobroczynności, spraw socjalnych i ekologii.

Ławo zdecydować, czy spędzić wakacje nad morzem, czy w górach. Trudniej zdecydować, czy przewrócić swoje życie do góry nogami. „I żyli długo i szczęśliwie. Statkiem miłości dopłynęli do rajskiej plaży, by odtąd całować się od wschodu do zachodu słońca i pić szampana…”. Eee... Wróć, to nie ta bajka! Nasza jest o wiele ciekawsza, a przede wszystkim prawdziwa. Bo Małgorzata chce być szczęśliwa, ale zamierza to zrobić po swojemu: z troską o bliskich. No i żeby motyle w brzuchu nie zamieniły się z powrotem w poczwarki. To nie jest proste, lecz jest możliwe. I Małgorzata wreszcie wie, co zrobić.

Akcja najnowszej powieści Hanny Bilińskiej-Stecyszyn zaczyna się w latach siedemdziesiątych, gdy Basia i Ala są studentkami, a przed nimi jest całe życie. Ich historie splatają się dopiero pod koniec książki i to w niezwykłych okolicznościach. Autorka mistrzowsko rysuje obrazki z czasów swojej i ich młodości. Akademiki, papierosy sporty, DDR i zielone sztruksy, pociągi tak zapchane, że konduktor nie może się przecisnąć… A potem przeskok do współczesności i nowe wyzwania. Dla jednych spowolnienie, dla innych pęd i pogoń za pracą, a przede wszystkim internet, który odkrywa największe zagadki.

Poniewierani, osaczani, tropieni. Uwięzieni, a niepokonani. Bohaterów tej książki łączy polski gen wolności. Przedzierali się przez ostępy Syberii i piaski irackich pustyń. Ukrywali w bagażnikach samochodów dyplomatycznych i zamarzali pod podwoziem tira by dotrzeć do miejsca, w którym mogliby oddychać swobodnie.