Showing results by narrator "Michał Breitenwald" in All Categories

Zbiór felietonów i reportazy publikowanych m.in. na lamach: "Gazety Wyborczej", "Dekady Literackiej", czy paryskiej "Kultury" w latach 1994 - 2003. Teksty sa niezwykle róznorodne tematycznie, od spraw lekkich po powazne: problemy spoleczne, historyczne, obyczajowe kulturowe. Autor ma doskonaly zmysl obserwacji, wnikliwie analizuje ludzkie zachowania. Za sprawa doskonalego poczucia humoru, umiejetnosci zachowania dystansu do samego siebie i wartkiego jezyka Kalinin równie czesto wprowadza czytelnika w doskonaly nastrój, co melancholijna zadume.

Wchodzaca w sklad monumentalnego cyklu "Komedia ludzka" powiesc o mlodym poecie z prowincji, który przybywa do Paryza i od wewnatrz poznaje srodowisko literatów i dziennikarzy. Okazuje sie, ze w tym bezwzglednym swiatku cynizm, interesownosc i smak wladzy nad konsumentami sztuki to najwyzsze wartosci. Z poczatku pelen wiary w moc pióra Lucjan Chardon de Rubempré stopniowo traci zludzenia i sam ulega obowiazujacym tutaj regulom.

kontrowersyjna jak sam Capote.

Lawrence Grobel nie zawaha sie przed zadnym pytaniem: o milosc, literature, fascynacje zbrodnia. Rozmowy, które odbywaly sie w ciagu ostatnich dwóch lat zycia pisarza ujawniaja wiele szczególów i anegdot dotyczacych Capote’a, a takze osób z którymi sie stykal: Jackie Kennedy, Marilyn Monroe, Tennessee Williamsa, Elizabeth Taylor i wielu innych.

Zbiór felietonów poruszajacych temat zachowan Polaków na emigracji. Wzbudzil tak olbrzymie kontrowersje, ze gdy autor wydal "Kundlizm" w Rzymie w 1974 roku, kilka czasopism emigracyjnych na znak protestu zerwalo z nim wspólprace. Bo "kundlizmem" nazwal Wankowicz nasza ceche narodowa, stanowiaca przeciwienstwo godnosci i szlachetnosci. Niniejsze teksty publicystyczne to bowiem nie tylko obserwacja emigranckiego zycia w obcym kraju - to zarliwa i otwarta krytyka rodaków, próbujacych na skróty, na cudzej krzywdzie zbudowac wlasne szczescie.

Mistrz reportazu tym razem o zaleznosciach w jakie uwiklany jest nasz kraj. Poglady gloszone przez Wankowicza byly wówczas bardzo niepopularne. Napisal on, ze "chociaz Polska nalezy kulturowo do Zachodu, geopolitycznie jest uzalezniona od Wschodu". To w takim kontekscie umiejscawia on Polske w tytulowym klubie trzeciego miejsca. Utwór powstal podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych i wydano go w 1949 nakladem Instytutu Literackiego w Paryzu.

W drugim tomie "Karafki La Fontaine'a" Melchior Wankowicz kresli portret reportera doskonalego. Pisze o cechach, które powinien on posiadac. Wsród nich na pierwszym miejscu wymienia: zaangazowanie, ciekawosc swiata, komunikatywnosc, empatie. Ponadto duzo uwagi poswieca technicznej stronie pisania tekstów: doborowi odpowiedniego tytulu, grafiki, która ma za zadanie wzmacniac percepcje czytelników, rzetelnosci dziennikarskiej, prawidlowemu cytowaniu.

Jak osiagnac duchowa doskonalosc? Jak byc dobrym mówca i liderem? Oto zalozenia i porady oparte na islamskim mistycyzmie, podane w lekkiej, przyjemnej formie. Arabski medrzec Ibn Musa al Mansur zyl w Bagdadzie w XIV wieku i nauczal wedle sufickiego porzadku swiata. Jedna z ostatnich ksiag z jego przypowiesciami splonela w pozarze Biblioteki Aleksandryjskiej. "Turban Mistrza Mansura" jest próba rekonstrukcji jego nauk, w których pokora, uczciwosc i szacunek wobec rozmówcy odgrywaja nadrzedna role. Uniwersalne madrosci wschodu bez watpienia znajda zastosowanie i w naszej rozchwianej kulturze.

Pozycja zaliczana do powieści sentymentalnych w dorobku pisarza. W utworach tych autor nie wzdraga się przed obnażaniem jasnych i ciemnych (tych jest więcej) stron z życia marginesów społecznych Petersburga. Znamienne jest to, że zło i zgnilizna moralna dominują nad dobrem. Dominują naturalnie w sensie ilościowym, bo przewagę moralną Dostojewski daje dobru. Skrzywdzeni i poniżeni to przede wszystkim powieść o przebaczeniu. Dokładniej mówiąc, o przebaczeniu przez ojca córce, ale i na odwrót.

Kino PRL-u. Możemy się zżymać na papierowe dialogi i natrętną propagandę, ale był to jedyny czas w historii polskiej kinematografii, kiedy zachodni recenzenci czekali na nowe obrazy z Polski. Scenariusze znad Wisły (jak np. „Kanał” Stawińskiego) podbijały serca włodarzy Hollywoodu, a termin „polska szkoła filmowa” został wpisany na stałe do światowego słownika popkultury. Polscy reżyserzy zażywali sławy porównywalnej z popularnością Antonioniego i Kurosawy, a polscy aktorzy stawali się gwiazdami festiwali filmowych.

Co może łączyć emancypację kobiet, „Wesele” Wyspiańskiego i prapoczątki ruchu nazistowskiego? To zaskakujące, ale wspólnym ogniwem jest... rower.