Showing results by author "Nicole Trope" in All Categories

My hand trembles as I stare at the anonymous text. On this sunny Saturday morning, our twin ten-year-old boys were playing in the park just down our tree-lined street. But only one of them has come home… and it’s all my husband’s fault. I race to Leo’s study and demand answers. As his face turns white, I know: one of his affairs has turned deadly. I always smell the unfamiliar perfume on his shirt. I try to pretend we are a happy family, for the sake of the children… but now, my child is in terrible danger.

All Malia needed was a single litre of milk, and now she's surrounded by police and Zach has disappeared. Detective Ali Greenberg knows that this is not the best case for her - not with her history, but she has to get back to work at some point. Edna is worried about the new residents at the boardinghouse. She knows Mary would turn in her grave if she knew the kinds of people her son was letting in. And then there is someone else. Someone whose heart is broken.

Birdy thought she would have to wait until she was free again to see Rose, but now Rose has been convicted of a shocking crime and she and Birdy will be together. Birdy has been saving all her anger for Rose. It is Rose who should have protected her and kept her safe. Birdy was little but Rose was big, and she knows Rose could have saved her. This is a story about monsters who hide in plain sight and about the secrets we keep from ourselves. It is about children who are betrayed and adults who fail them.

I stare at the photo of my beautiful daughter. Her hair is shining and her face is lit up with a smile. The man with her looks so happy too. But my mother’s instinct is screaming. I know something is terribly, terribly wrong. And I know what I have to do… I wish I could hold her tight. See if she still wears the same perfume she always wore. But my daughter blames me for her father’s death. She won’t even talk to me… I just know she isn’t really safe with her boyfriend, Garth. I will keep my distance and I will just watch her. For now.

Once, so very long ago, she watched him like this when he came to pick her up from a date. Her stomach fluttered and burned with infatuation and desire. She would watch him walk up the path and think, 'This must be love.' But that was so very long ago. Now Liz is wary and afraid. She has made a terrible mistake, and it cannot be undone.

A short story for fans of Jodi Picoult and Anita Shreve. Step into the fragile domestic world of Roar and discover the unforgettable voice of Nicole Trope, best-selling author of The Secrets in Silence, Three Hours Late and The Boy Under the Table. The baby sleeps peacefully, filled with milk and contentment. The man on the bed breathes his way into the darkness, filled with rage. Was there ever really a choice?

THEO SOMERTON MA JEDENAŚCIE LAT I JEST DZIECKIEM ZE SPEKTRUM AUTYZMU. NIE MÓWI, MOŻE TEŻ NIE WIEDZIEĆ, ŻE SIĘ ZGUBIŁ. NIE ZAREAGUJE NA SWOJE IMIĘ. – Twój syn zaginął – mówią, a życie, które znałam, właśnie skończyło się. – Dokąd mógł pójść? – pyta policja. – Gdzie może być? – pyta z błaganiem w głosie moja córka. Serce łomocze mi w piersi, gdy w mojej głowie pojawiają się obrazy. Domek, który wynajmujemy każdej jesieni. Podniesione głosy. Łzy. Rozpadające się małżeństwo. I najgorsze z tego wszystkiego – mój mąż, mówiący naszemu synowi, Theo, żeby uciekał.

DOCIERA DO NIEJ PRZECIĄGAJĄCA SIĘ PO DRUGIEJ STRONIE SŁUCHAWKI CISZA. SERCE ZACZYNA JEJ SZYBCIEJ BIĆ. – KOGO ZNALEŹLI? – PYTA, POWOLI, OSTROŻNIE, Z UWAGĄ WYPOWIADAJĄC SŁOWA. – ZNALEŹLI DANIELA. Megan czeka przed bramą szkoły na swojego sześcioletniego syna, Daniela. Gdy plac pustoszeje, zaczyna panikować. Nigdzie nie może go znaleźć. Jej syn zaginął. Po latach nieprzespanych nocy i tęsknoty za synem, Megan w końcu odbiera telefon, o którym marzyła. Odnaleźli Daniela.

Selv de mest perfekte familier kan gemme på de frygteligste hemmeligheder. Hvor godt kender du dem, der bor inde ved siden af ...? Man ville aldrig gætte, hvilke hemmeligheder huset på Hogarth Street gemmer på – hvad der sker i dette øjeblik bag den lukkede dør. En smaragdgrøn græsplæne. Perfekt klippede hække. En havelåge omkranset af efeu og en duft af kaprifolier. I forhaven ligger to løbehjul, et blåt, et neonpink. De tilhører et sæt 5-årige tvillinger. Men hvis man kigger nærmere efter, vil man se, at gardinerne er trukket for, selvom det er årets varmeste dag.

Kærlig mor. Trofast hustru. Løgner. Det strammer i hendes bryst, hendes hjerte banker. Køkkenet er kaos. Hun træder på noget hårdt og kigger ned. Legetøjsdinosaurer ud over det hele. Men hendes søn er ingen steder – hendes elskede dreng er væk. Politiet ankommer. Hun kan ikke se på sin mand. I stedet studerer hun linjerne i sine rystende hænder. Så bipper telefonen med en voicemail. ”Afpil den på højtaler,” siger betjenten. En kvindes stemme fylder luften.

Alle wollen in der der hübschen, von Bäumen gesäumten Hogarth Street wohnen. Die frisch zugezogene Familie West passt perfekt hierhin. Katherine und John wirken wie ein harmonisches und verliebtes Paar, und ihre fünfjährigen Zwillinge spielen ständig lachend in ihrem makellosen Vorgarten.

Megan wartet vor der Schule auf ihren sechsjährigen Sohn. Der Schulhof leert sich und Panik macht sich in ihr breit, als sie Daniel nirgendwo finden kann. Ihr geliebtes Kind ist spurlos verschwunden. Sechs Jahre später: Nach Jahren voller Selbstvorwürfe und schlafloser Nächte bekommt Megan den Anruf, an den sie selbst kaum noch geglaubt hat: Ihr Sohn kommt endlich nach Hause.

CZASAMI NAJBARDZIEJ IDEALNE RODZINY SKRYWAJĄ NAJOKROPNIEJSZE SEKRETY. Wszyscy chcą żyć na Hogarth, ładnej, wysadzanej drzewami ulicy z białymi domami. Nowa rodzina, Westowie, pasują tam idealnie. Katherine oraz Josh wyglądają na niesamowicie zakochanych, a ich śliczne pięcioletnie bliźniaki biegają po zielonym trawniku, krzycząc wesoło.

Der er tre sider af denne historie. Hendes. Min. Og sandheden. Jeg stirrer på min mands engang så smukke ansigt, så tavst og blegt i hospitalssengen. Lægerne siger, jeg skal blive ved med at tale til ham. Selv efter den frygtelige ulykke, selv nu hvor han kæmper for sit liv, kan han måske stadig høre mig. Men det eneste, jeg har at hviske til min mand, er dette: Jeg ved, hvad du har gjort. Hver eneste dag kysser jeg min mand Damon farvel med et smil, kører vores elskede børn i skole og sørger for at vores hus er pletfrit, inden jeg forbereder et lækkert måltid.